Straffen De   straffen   die   door   de   rechter   in   verband   met   een strafbaar   feit   kunnen   worden   opgelegd   zijn   divers.   De wet noemt onder meer de volgende straffen: 1. Gevangenisstraf 2. Hechtenis 3. Taakstraf 4. Geldboete Met   inachtneming   van   de   wettelijke   bepalingen   kunnen straffen    worden    gecombineerd,    maar    ook    (deels) voorwaardelijk   worden   opgelegd.   Zo   kan   bijvoorbeeld een   taakstraf   worden   opgelegd   voor   de   duur   van   100 uren,   waarvan   50   voorwaardelijk.   Effectief   moeten   er dan    50    uren    worden    gewerkt,    de    andere    50    uren blijven   staan.   “Dit   blijven   staan”   is   niet   onbeperkt.   Aan een   voorwaardelijke   veroordeling   wordt   een   proeftijd verbonden.   Deze   proeftijd   bedraagt   als   uitgangspunt maximaal    3    jaar.    Wordt    binnen    de    proeftijd    een strafbaar     feit     gepleegd     waarvoor     iemand     wordt veroordeeld,   dan   is   het   risico   zéér   groot   dat   de   destijds opgelegde    voorwaardelijke    straf    alsnog    ten    uitvoer wordt    gelegd.    In    het    hiervoor    genoemde    voorbeeld moeten de 50 uren dan dus alsnog worden gewerkt. Aan    een    voorwaardelijke    veroordeling    kunnen    ook bijzondere   voorwaarden   worden   verbonden   die   moet worden   nageleefd.   Het   niet   naleven   hiervan   kan   leiden tot   de   omzetting   van   de   voorwaardelijk   opgelegde   straf in     een     onvoorwaardelijke     straf.     Als     bijzondere voorwaarden kunnen onder meer worden opgelegd: - Straat- en contactverbod - Verplicht contact met de reclassering - Verbod op het gebruik van verdovende middelen                             - Het verplicht verblijf in een bepaalde instelling Welke     straf     -     mocht     worden     gekomen     tot     een veroordeling   -   uiteindelijk   wordt   opgelegd   is   afhankelijk van   het   delict   waarvoor   iemand   wordt   veroordeeld,   de schade   die   al   dan   niet   is   veroorzaakt,   maar   ook   de persoon   van   de   verdachte;   het   is   met   andere   woorden enigszins maatwerk. Maatregelen Naast    de    hiervoor    genoemde    straffen    kunnen    ook maatregelen   worden   opgelegd.   Als   voorbeelden   kunnen worden genoemd: - Onttrekking aan het verkeer van inbeslaggenomen  voorwerpen - Ontneming wederrechtelijk verkregen voordeel - Plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis - Terbeschikkingstelling (TBS) - Plaatsing in een inrichting voor stelselmatige daders (ISD)          Goederen   die   aan   het   verkeer   worden   onttrokken   zijn over   het   algemeen   goederen   waarover   een   verdachte niet   mag   beschikken.   Hierbij   kan   worden   gedacht   aan een   vuurwapen.   Bij   aanhouding   door   de   politie   wordt het   vuurwapen   in   beslag   genomen,   vervolgens   oordeelt de   rechter   dat   het   vuurwapen   aan   het   verkeer   moet worden onttrokken, oftewel moet worden vernietigd. Bij   ontneming   van   wederrechtelijk   verkregen   voordeel gaat   het   eigenlijk   om   het   terugvorderen   van   verdiend geld   met   het   plegen   van   een   strafbaar   feit.   Dit   wordt ook     wel     genoemd     de     “plukze     wetgeving”.     Van ontneming   is   vaak   sprake   bij   opiumwet   gerelateerde delicten.   Hierbij   kan   worden   gedacht   aan   bijvoorbeeld hennepteelt. Plaatsing   in   een   inrichting   voor   stelselmatige   daders   is een   maatregel   die   door   de   wetgever   in   het   leven   is geroepen    om    zogeheten    veelplegers    voor    maximaal twee   jaar   in   een   inrichting   te   kunnen   laten   plaatsen. Doel   hiervan   is   om   te   voorkomen   dat   een   verdachte wederom   een   strafbaar   feit   pleegt,   maar   ook   -   indien de      verdachte   is   verslaafd   -   om   in   de   inrichting   toe   te werken        naar        een        oplossing        voor        de verslavingsproblematiek. Of   een   maatregel   wordt   opgelegd   is   volledig   afhankelijk van    het    strafbaar    feit    waarvan    een    persoon    wordt verdacht,    maar    ook    of    de    verdachte    al    vaker    is veroordeeld of met justitie in aanraking is gekomen. Verdediging Omdat   een   op   te   leggen   straf/maatregel   afhankelijk   is van   vele   omstandigheden   zal   de   advocaat   in   verband met      een   mogelijk   op   te   leggen   straf   dan   ook   vaak verweer   voeren.   Immers   de   advocaat   kent   als   geen ander   de   situatie   van   de   verdachte   en   is   bekend   met dien    (on)    mogelijkheden,    maar    ook    de    eventuele alternatieven. Contact Wordt    u    verdacht    van    een    strafbaar    of    moet    u voorkomen,   schroomt   u   dan   niet   om   contact   met   ons op   te   nemen.   Wij   kunnen   in   overleg   met   u   het   dossier bij   justitie   opvragen   en   bezien   op   welke   wijze   wij   u kunnen   verdedigen   tijdens   het   strafproces.   Het   eerste telefonisch contact is altijd gratis. Op   de   bovenstaande   tekst   is   een   disclaimer   van   toepassing.   Voor   nadere informatie, klik HIER.